Фиръавн – барча макон ва замонлар идора шаклларига-яксонлик “қўнғироғи” /Аъроф с.

 Аъроф сураси. Ёлғиз Молик Аллоҳ жалла ва жаллаЛЛҳу инс ва жинларга билдирди:  بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيم‎  Яхшилиги чексиз, эзгулик ва неъмат улашувчи – Аллоҳ номи билан.

7:126. وَمَا تَنقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا ۚ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ

Яратган Эгамизнинг бизга келган оятларига ишонганимиз учунгина бизга ёмонлик қилиб ўчакишяпсан. Эй яратган Эгамиз! Бизга сабр-бардош “ёғдир”[69], мусулмон[70] ҳолатимизда жонимизни ол.”

7:127. وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَتَذَرُ مُوسَىٰ وَقَوْمَهُ لِيُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَيَذَرَكَ وَآلِهَتَكَ ۚ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءَهُمْ وَنَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ وَإِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ

Фиръавн халқининг етакчилари: “Мусо ва унинг халқини бу улкада бузғунчилик қилишига қўйиб берасанми? Сени ва илоҳларингни ташлаб кетишига-я?”, дейишди. (Шунда) Фиръавн: “Уларнинг ўғилларини ўлдиргизиб, аёл-қизларини тирик қолдирамиз. Биз уларнинг устидан мутлақ ҳукмронмиз”, деди.

7:128. قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّـهِ وَاصْبِرُوا ۖ إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّـهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ

Мусо ўз халқига: “Аллоҳдан ёрдам сўранглар ва чиданглар. Бу ер Аллоҳники, қулларидан муносиб бўлганига бу ерни мерос қилиб беради. Яхши оқибат[71] гуноҳлардан сақланувчилар учундир”, деди.

7:129. قَالُوا أُوذِينَا مِن قَبْلِ أَن تَأْتِيَنَا وَمِن بَعْدِ مَا جِئْتَنَا ۚ قَالَ عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَن يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَيَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ

Мусонинг халқи: “(Эй Мусо!) Бизга келишингдан олдин ҳам, келганингдан кейин ҳам (барибир) азият кўряпмиз”, дейишди. (Шунда) Мусо: “Балки яратган Эгангиз душманларингизни ҳалок қилиб, сизларни бу ерда уларнинг ўрнига келтириб қўйиши мумкин. Кейин сизларни нима қилишингизга қарайди”, деди.

7:130. وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ

Насиҳат олсинлар деб, Фиръавн хонадонини йилларча қурғоқчилик ва қаҳатчиликка учратдик.

7:131. فَإِذَا جَاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُوا لَنَا هَـٰذِهِ ۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ ۗ أَلَا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِندَ اللَّـهِ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ

Уларга яхшилик келганида: “Биз бунга ҳақлимиз”, дейишди. Ёмонликка дучор бўлишганида эса, бахтсизлигига Мусо ва унинг ёнидагиларни сабабчи қилишди. Билиб қўйингларки, кўпчилиги билмаса-да, уларнинг бахтсизлиги фақат Аллоҳ наздидан[72].

7:132. وَقَالُوا مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ

Ва улар: “(Эй Мусо!) Бизни сеҳрлаш учун қандай оят-мўжиза келтирсанг-да, сенга барибир ишонмаймиз”, дейишди.

7:133. فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آيَاتٍ مُّفَصَّلَاتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا مُّجْرِمِينَ

Шунда, уларга сув тошқини, чигирткалар, бит-бургалар, бақалар ва қонни алоҳида оят-мўжиза қилиб юбордик. Шунда ҳам ўзини катта туттилар ва жиноятчи халқ бўлди-қолдилар.

7:134. وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُوا يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ ۖ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ

Уларга ҳар сафар жазо келганида: “Эй Мусо! Сенга берган сўзига кўра, яратган Эганга биз учун дуо қил! Агар шу жазони биздан олиб ташласа, сенга аниқ  ишонамиз ва Исроил авлодини сен билан бирга қўйиб юборамиз”, дейишган.

7:135. فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَىٰ أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ

Улардан ҳар сафар жазони ўзлари етиб борадиган муддатгача олиб ташлаганимизда, ўша заҳоти сўзларидан қайтардилар.

7:136. فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ

Ниҳоят уларга керакли жазони бердик – оятларимизни ёлғонга чиқаргани ҳамда унга бепарво бўлгани учун уларни денгизга чўктириб юбордик.

7:137. وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُواْ يُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَى عَلَى بَنِي إِسْرَآئِيلَ بِمَا صَبَرُواْ وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا كَانُواْ يَعْرِشُونَ

 Баракатли қилиб қўйганимиз ўша заминнинг машриқу мағрибларини эзилиб жафокаш бўлган халққа ўзлаштириб бердик. Исроил авлоди сабр-бардош кўрсатгани учун, яратган Эгангни уларга берган гўзал сўзи амалга ошди[73]. Фиръавн ва халқи санъат ила қилган ишларини ва юксалтирган барча нарсаларини[74] йўқ қилдик**. 

  Ўқувчига маънони яхши тушунгандир. Оятлар Musulmonlar сайтидан олинди. Ким лотинча харфда кўрмоқчи бўлса, ўша маҳалда иложи бор. Демак Аллоҳ субхана ва таоло: зулмкорлар ва ҳийлакорлар билсинларки, Одил Тангри доимо халқни улардан халос қилади. Улар қувват ва тизими хеч нарсага ярамай қолади. Улар офатга учраб, барча нарсасини яна халқга қайтарадилар. Шунинг учун, бундай енгилишни кутмасдан, тавбага ўтмоқлари ва халқ хақларини жойига келтириб, узр сўраб идораларини адолат изига солишлари талаб қилинади.