"мушкул кушот" ачитқиси

..номини қарангки, қанчалик ясамалик бошилиги; исмдаги "мушкул"-арабча ва "кушот" -форсийдан..ўзбекчада кушоий сўзи ишлабтуради, маъноси-"ечиш"..бунда форсовонлар "қўли" борлиги бу бидъат феълининг охири-шам тутатиш билан якунланиши, яъни "ўтпарстлик, зардўшлик" билан боғлигига хужжатдир.

Бундай ширк амал водий ва қўшни қирғизистон, баълки тожикистонда хам мавжуддир. Бу амал албатта ясама, агар бу фасодни қандай одам мийяси ўрнатиш учун тўқилган қиссаларига эътибор қилсак биламизки, булар бир-бирига мос келмаган қиссалардир; масалан; Андижон қиссаси, Қирғисистоннинг Ўш вохаси қиссасидан фарқ қилишидан кўрамиз. 

Шариатимиз хеч нарса "чекка"га ташланиб қолмаган. Агар бандасида мушкул-ечилмас холи келиб қолса, бунинг ечими: 1-чиси намоздир. Пайғамбаримиз  РосулуЛЛоҳ \СаЛЛоҳу Алайҳи Васаллам\ дархол намозга қайрилганлар! Намохдаги мушкулни таърифлаб, банда ўзининг саждасида ўз тилида, Холиқ ва биргина Роззоқ Зот хожаси Аллоҳ Каримдан сўрайди..бу хам савоб ва хам кўнгил хотржамлиги; 2-си банда зикрлар: "алхамдулиЛЛаҳ, субхан Аллаҳ, алхамдулиЛЛаҳ, Ла илаҳа илаЛЛаҳни, хамда астағфуруЛЛаҳ-тавбани кўпайтиради.

Қуръон тиловат қилиб, зикр ва тасбеҳ айтиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга салавот айтиб, истиғфор айтиб, дуо қилиб, мўминларнинг дуоларини олиб, Аллоҳ таолонинг гўзал исмларини айтиб, савоб ишлар қилиб ва ҳаром ишлардан воз кечиб васила қилиш мумкин.

 Шунда Латиф ва Шакур -якка Зот, бандасини узоқ куттирмайди. Инша Аллаҳ сўраган, ва қўл кўтариб дуо қилган бандасини қўллайди. Унинг масаласини шу дунёда ечиш билан бирга, охиратига хам "тош басар"амал қила қабул қилади! Мана бизга бировсиз, пулсиз, зоесиз ечилиши рост амал.

Бундай ҳолатга тушгани кишининг дуолари қабул бўлиши Қуръонда баён қилинган;

أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ

Ёки музтар (ночор) одам дуо қилганда ижобат этадиган[3].

Аллоҳга барчамиз ихлос билан қайтдик! Ва биз Ражаб ойи баъзи нуқсонларини айтганмиз; ўшалар хам ташланиши ғалаба нишонларидан дир.